Portret van de heer A.J. Lebret, Achterhakkers 12

1 reactie Commentaar van bezoekers

Pim 11 maanden geleden

Schilderij door Jan Veth in 1920 (linksonder gesigneerd) van Adrianus Jacobus Lebret (1852-1925) op 68 jarige leeftijd. Dordrechtsche Courant 3 maart 1925 (https://proxy.archieven.nl/46/0B6AE22BA9BE4C4FA4B3A283DCE40D8D): Op ruim 73-jarige leeftijd is gisteren te dezer stede overleden de heer Adrianus Jacobus Lebret. Dit overlijden komt betrekkelijk nog onverwacht, want wel was de heer Lebret reeds sedert enkele jaren lijdende, doch juist den laatsten tijd scheen verbetering in zijn gezondheidstoestand merkbaar en dacht ook zeker de patiënt zelf niet dat het einde zoo spoedig daar zou zijn. Dit bleek o.a. nog op de 6 Februari j.l. door hem gepresideerde jaarlijksche vergadering van de Onderlinge Credietvereeniging, toen hij de hoop uitsprak volgend jaar in een betere gezondheid aanwezig te zijn. De heer A. J. Lebret werd 24 Februari 1852 te dezer stede geboren, genoot een opleiding voor den handel en had spoedig een leidende positie in de in 1871 door zijn vader, den heer J. H. Lebret, gevestigde Olieslagerij „De Hazewind” aan het Maartensgat. ln 1904, toen zijn vader kwam te overlijden, ging de Olieslagerij geheel in zijn handen over. ln 1920 werd deze Olieslagerij, die reeds in en als gevolg van den oorlog een moeilijk bestaan leidde, opgeheven en trok de heer Lebret zich uit de zaken terug. De heer Lebret was op velerlei, en vooral op administratief en financieel gebied, een figuur van beteekenis en bekleedde tal van openbare functies. Gedurende 26 jaar, van 1893 tot 1919, was de heer Lebret lid van den gemeenteraad, had zitting in vele raadscommissies, was bestuurslid van de begrafenisvereeniging, Dijkgraaf van de Vier Polders, Heemraad van den polder Nieuw-Bonaventura, commissaris van de Levensverzekering Mij. „Dordrecht”, president-commissaris van de „Dordrechtsche Onderlinge Credietvereeniging"’, mede-oprichter en president-commissaris van de „Dordrechtsche Hypotheekbank”, enz. Werd de overledene geacht en geëerd om zijn hoedanigheden, die hem, zooals uit het bovenstaande blijkt, in het maatschappelijk leven op den voorgrond plaatsten, hij was geacht en bemind om zijn hoedanigheden als mensch. Kwaliteiten van verstand paarden zich aan die van het hart. Hij was, gelijk voor zichzelf ook voor anderen, streng maar rechtvaardig, eischte nauwgezette plichtsvervulling, maar wist die ook te waardeeren. Hoe bemind en geacht de heer Lebret ook bij zijn personeel was, bleek o.a. bij het 50-jarig bestaan der Olieslagerij, toen, vermelden wij dit als eigenaardigheid, door één der sociaal-democratische arbeiders het initiatief genomen werd tot huldiging van den gaarne gezienen patroon. Er is dus wel een goed stadgenoot heengegaan!Hij ruste in vrede.

meld misbruik